Futsal Holwerd 1 komt van een koude kermis thuis

We hebben inmiddels alweer afscheid genomen van de wintertijd en het futsalseizoen is nu ook afgelopen. Mooi op tijd dit jaar. In korte broek naar futsalwedstrijden is erg onlogisch maar ik heb het wel eens meegemaakt. De kampioenswedstrijd van vorig seizoen werd bijvoorbeeld ook erg laat nog gespeeld. Afgelopen woensdag moesten we onze laatste competitiewedstrijd spelen. Uit was Futsal Buitenpost/The Point 1 de tegenstander. Thuis hadden we de nummer drie van de ranglijst eerder dit seizoen met 11-5 verslagen. Dat vond ik toen nogal een prestatie van formaat. Onze vierde plaats op de ranglijst is over het gehele seizoen bekeken gewoon verdiend. Als promovendus hebben we in deze klasse zeker geen gek figuur geslagen. Een uitoverwinning in Buitenpost zou een mooie afsluiting vormen, maar gezien onze erbarmelijke reeks uitwedstrijden viel dit niet te verwachten. De selectie voor deze wedstrijd was aardig uitgedund. Jeroen en Jan Johannes waren geblesseerd, Leo moest werken, en Sjoerd (dat sloeg werkelijk alles…) meende dat we om 21.00 uur moesten spelen, en had afgezegd omdat hij Ajax wou zien. De hoop was gevestigd op Melvin maar ook hij moest werken. Uiteindelijk wou Egbert nog wel mee, en was er met Otto Hiddema een echte debutant in de selectie. Met Ulbe, Rick, Marco, Kars en ondergetekende waren er zeven man beschikbaar deze avond. We hadden gemakkelijk in twee auto’s gepast maar we reden die kant uit in drie auto’s. Het was vrij milieuonbewust maar dit kwam vanwege verschillende prioriteiten qua derde helft, en niet ieders kooi stond aan het eind van de avond in Holwerd. Ulbe pikte mij in zijn ruime gezinsauto thuis op, ik had de waterflessen en vanzelfsprekend ook de koelbox. In de automaat cruiseden we behaaglijk richting Buitenpost, onderweg ging het onder andere over de fantastische nachten die Ulbe en vrouw draaien sinds de geboorte van hun dochter. Het was net half acht toen we arriveerden bij sporthal De Houtmoune maar echt dichtbij konden we niet komen omdat er kermis op het parkeerterrein was, en de straat daardoor afgesloten was voor het overige verkeer. Ulbe parkeerde een eindje verderop en met koelbox en al sjouwden we monter over de kermis. De dames van Buitenpost en Broekster Boys speelden voor ons. We keken daar nog even en niet veel later arriveerde ook de rest van onze selectie. Ik had nog een paar blikjes Red Bull in de koelbox en voor de wedstrijd gingen die er wel in. Ik moet er niet aan denken maar verschil moet er blijven. Tijdens de warming-up controleerde scheidsrechter Griek de digitale passen en dit leverde verder geen problemen op. Het was een uur of acht dat er afgetrapt werd voor de 14e en laatste competitiewedstrijd van het seizoen 2018-2019.

Futsal Buitenpost/The Point 1 nam deze wedstrijd uiterst serieus gezien de namen die achterop de shirts stonden. Bij onze thuiswedstrijd was het al een gerenommeerde tegenstander, nu bestond hun selectie voor driekwart uit selectiespelers van hun eerste veldteam dat actief is in de Hoofdklasse. Lang hield ik deze avond dan ook niet de nul, vooral in het begin ging het erg hard. Al na zo’n twee minuten viel de 1-0 na balverlies op onze linkerkant. Ik bleef lang staan maar de rappe aanvaller ging goed om mij heen en kon simpel scoren. Bij de 2-0 werd ik na een snelle aanval vanaf links gepasseerd in mijn lange hoek. Zo nu en dan kwamen er ook kansjes voor ons. Kars en Rick wisten echter nog niet de keeper aan de overkant te passeren. Maar Futsal Buitenpost/The Point 1 had aanzienlijk minder moeite met scoren. Uit snelle counters werd het ook zomaar 3-0 en 4-0. En toen waren er nog maar 7 minuten gespeeld, een afstraffing dreigde. Na dit vrij furieuze begin herpakten we ons enigszins. In het kwartier wat daarna volgde liep de score iets minder hard op tot een toch afgetekende 7-0, de 5-0 was een mooi wippertje kon ik mij nog heugen. Net voor de rust scoorde Egbert nog de oh zo belangrijke aansluitingstreffer, de 7-1, na een prima hakje van Ulbe. Kars had daarna de bijna-gelijkmaker nog op de voet, hij omspeelde de keeper maar die vormde zo’n obstakel dat Kars helaas niet meer bij de bal kon en deze net langs de verkeerde kant van de paal rolde. Gerust werd er dus met een nipte 7-1 tussenstand. Nee, deze wedstrijd was duidelijk nog niet gespeeld.

In de tweede helft startten wij aardig en het was Marco die uit stand de bal prachtig in de bovenhoek punterde, 7-2, tot groot ongenoegen van de keeper aan de overkant die boos de bal wegtrapte. Na de 7-3 van opnieuw Marco moesten zijn verdedigers het ontgelden. Met deze keeper moet je geen ruzie hebben kreeg ik het idee. Onze aanvalsdrift werd enigszins getemperd door de 8-3 en de 9-3, lekker achter het standbeen langs na een voorzet van links, Futsal Buitenpost/The Point 1 was ook niet vies van wat gallery play. Een panna maken bij onze aanvoerder was de bedoeling maar zo gemakkelijk verschalk je Ulbe niet, het was juist andersom zag ik tot mijn grote deugd. Otto hield zich goed staande en bemoeide zich vaker met de aanval naarmate de wedstrijd vorderde. Zo nu en dan hield ik ook eens wat tegen en Rick assisteerde mij ook succesvol op mijn doellijn en voorkwam hierdoor een tegengoal. Na de 10-3 was het opnieuw Marco die scoorde, nu wist hij het net te vinden door de benen van de keeper, 10-4. Egbert scoorde na een rebound de 10-5. Maar dichterbij kwamen we verder niet meer. Futsal Buitenpost/The Point 1 hield de druk er goed op en een aantal pogingen tot een lange bal mislukten hopeloos. Na 12-5 scoorde Kars nog de 12-6, na een artistiek lobje van Otto vanaf rechts, de bal raakte net het plafond niet. In de slotfase liep de score nog op tot uiteindelijk een dikke nederlaag, 15-6. Op de overwinning van Futsal Buitenpost/The Point 1 viel niets af te dingen.  

In de derde helft was het snel douchen en omkleden, hoewel, ik kon nog twee blikjes Schultenbräu burgemeester maken. Rond twintig over negen namen we plaats aan de tweede stamtafel in de gezellige kantine en zagen we, zonder onze aanvoerder die het niet te laat wou maken, Ajax knap gelijkspelen tegen Juventus. Het bier smaakte zo goed dat Kars een Siemen-schaal opperde, en het merendeel van de selectie stemde hier gretig mee in. Qua voetbalhumor werd er over en weer nog wat geroepen, in de derde helft hielden wij ons nog het best staande. We kregen zelfs nog wat kipsateetjes van de keeper van Futsal Buitenpost/The Point 1, met ons kon hij het bijna beter vinden dan met zijn medespelers. Een erg smakelijk gebaar van deze tegenstander! Rond een uur of elf reden we weer richting huis, al maakte Rick eerst nog wel even een rondje door Buitenpost. We bleven deze keer gelukkig in onze eigen provincie. Nog twee blikjes wist ik op de terugreis naar binnen te werken. Het was ongeveer half twaalf dat ik weer veilig thuis afgeleverd werd. Weer een futsalseizoen ten einde…

Delen:

Share on facebook
Facebook
Share on twitter
Twitter
Share on pinterest
Pinterest
Share on linkedin
LinkedIn
Zoeken
Of stuur ons een bericht